Знаете ли имам прекалено много приятели, които по една или друга причина са посегнали към дрогата за това не мога да съдя така наречените "наркомани"...Всъщност думата сама по себе си е натоварена с прекалено много негативен смисъл, че да я раздъвквам още...
Всъщност не знам за какво го пиша всичко това...може би защото ме боли за много хора около мен, които бавно крачат към пропастта. И разбирате ли, че никой не може да ги накарат да спрат - това е БОЛЕСТ при това труно лечима...Приятелите не са лекарството, което помага...Ти можеш да бъдеш с този човек да му приказваш, да се опитваш да му отвличаш вниманието. да го водиш на места, където няма дрога, да го накараш да спре, но един път започнал ли е...той ще те изчака да се прибереш и ще отиде да вземе поредната доза..И това не го приказвам, защото така съм си решила, просто ми се е случвало и все още се случва.
Аз пуша трева... и би било лицемерно да кажа, че не ми харесва...Лесно е да не си опитвал никога такова нешо и да кажеш, че това е лошо и не трябва да се прави, трудно е да опиташ и да спреш да го правиш...Никога не съм си позволявала да опитам нещо "по-твърдо" не защото не съм искала, а от страх да не ми хареса...Ако правилно съм успяла да подредя мислите си всъщност исках да ви кажа, че наркотиците са нещо, което те кара да се чувстваш добре (за съжаление прекалено добре), дори и моментно щастие е по-добре от безкрайно нещастие, исках да кажа че това е нещо от което трябва да се пазиш...и ако ти сам не съумееш да си кажеш стига нито приятелите, нито роднините могат да ти попречат да се изкушиш...
Бъдете умни не го правете!!!